Je hoeft geen kunstenaar te zijn voor creatieve of kunstzinnige begeleiding. Ik ben ervan overtuigd dat iedereen van nature creatief is. Voor kinderen is dat nog heel vanzelfsprekend. Zij leven in beelden, plaatjes en voorstellingen. Kinderen leren de wereld kennen en begrijpen door middel van beelden en ze verwerken wat ze meemaken, door zich creatief te uiten. Op school zijn de kennisvakken echter prioriteit, de creatieve vakken worden soms wel wat stiefmoederlijk behandeld en zo raak je het contact kwijt met die creativiteit.
'Mijn kind kan goed tekenen of kleien maar daar is het niks mee in het latere leven! Kennis is belangrijk! Werken moet je! Daar bereik je wat mee.'
Ik was het zelf ook helemaal verleerd. Aan het begin van mijn burn-out gaf een vriendin mij de raad om te beginnen schilderen om mijn hoofd leeg te maken, om rust te vinden. Mijn reactie was toen ‘Ik schilderen? Dat kan ik niet!’ Ik ben toch begonnen en een nieuwe wereld opende zich voor mij. Tijdens het schilderen was er inderdaad rust in mijn hoofd. Mijn zelfvertrouwen en mijn welbevinden kregen een boost; Ik creëerde! En ik werd er steeds beter in. Alle onverwerkte emoties kwamen op het doek of het papier te staan.
Als ik nu vertel over creatieve of kunstzinnige therapie hoor ik heel vaak ‘Dat kan ik niet!’. Maar creatief bezig zijn, is absoluut niet alleen voor kinderen. Als je iets maakt - of je nu een schilderij maakt, met je handen in de klei zit, een collage vorm geeft, - ben je scheppend bezig.
Je maakt iets, in plaats van dat je iets verliest of dingen worden afgebroken. Door creatief bezig te zijn, ervaar je weer hoe het is om dingen te creëren, te scheppen, in plaats van dingen kwijt te raken. Je merkt dat je zelf invloed hebt op wat je vormgeeft: dat je invloed hebt op je leven.
Ik leerde mezelf steeds beter kennen. En omdat ik –wegens gebrek aan techniek- soms voor ‘problemen’ kwam te staan, leerde ik op een creatieve manier naar oplossingen zoeken. Ik begon deze manier ook toe te passen in het dagelijkse leven en ontdekte al snel dat als je op een creatieve manier in het leven staat je veel beter kan omgaan met problemen, tegenslagen en mensen. I
Ik hoor mensen regelmatig zeggen dat ze het helemaal niet kunnen; schilderen, tekenen, boetseren of op een andere manier creatief bezig zijn. Het wordt toch lelijk.
Het draait bij creatieproces helemaal niet om of iets mooi wordt. Dat oordeel doet er niet toe. Het gaat erom dat je iets maakt. En als datgene wat je maakt je inzicht kan geven over jouw gevoelens, gedachten, gedrag of relaties, dan is dat heel mooi meegenomen.
Vaak ontdek je in de manier waarop je werkt aan een kunstwerk, dat je zo ook te werk gaat in het dagelijks leven: op school, in sociale situaties, op je werk of in je relatie.
Elk werk vertelt jou een verhaal. Het werk in je opnemen, er op een afstand naar kijken helpt je om het verhaal te zien, te voelen.
Soms confronteert dat verhaal je met je oordelen tegen, je ongeduld of je onzekerheid. Maar het maakt wel veel duidelijk, waardoor je dingen kunt gaan veranderen in je dagelijkse leven. Gelukkig levert kunstzinnige bezig zijn je ook vaak hele fijne gevoelens op. Als je een kunstwerk hebt afgemaakt, heb je iets concreets en tastbaars om trots op te zijn. Een creatieproces blijft namelijk altijd een individueel proces: ieder gaat zijn eigen weg, leert zijn eigen lessen en ontwikkelt zichzelf op zijn of haar unieke wijze. Soms krijgt kunst daar een plekje in.
