Hoe het allemaal begon...

RSS-feed

1 augustus 2014 we vertrekken op vakantie naar Turkije. Een all-in vakantie want ik ben niet tot meer in staat dan liggen in de zon en af en toe in het zwembad plonsen. Ik voel dat mijn lichaam, maar ook mijn hoofd,  rust nodig heeft na een hectisch schooljaar. We hebben gekozen voor een hotel dat we kennen en waar we al een heel fijne, rustige vakantie hebben doorgebracht. 
Dat rustige hotel was ondertussen veranderd van eigenaar en die wou een heel ander soort toerist aantrekken: de 'feest'toerist. Luide, knallende, boenke, boenke muziek aan het zwembad van 10-17 uur. 

Ik werd er gek van. Nergens rust, zelfs niet op de pier aan het strand. De bassen waren tot daar te voelen.
Hartkloppingen, angstaanvallen, agressieve gevoelens en reacties....mijn partner mocht het hebben ....
Na 14 dagen 'hel' kwamen mijn dochter en schoonzoon ons afhalen op de luchthaven. De eerste reactie van mijn dochter: 'Mams, ben jij wel op vakantie geweest? Hoe zie jij eruit?' Ik voelde me ook verschrikkelijk. Verschrikkelijk, verschrikkelijk moe.
Thuis wachtte me een 'verrassing'! Mijn ouders, die op mijn huis hadden gepast, hadden alle kinderen, shoonkinderen en kleinkind uitgenodigd in mijn kleine huisje voor een familiemaaltijd als welkom thuis.
Hoewel ik dat altijd plezant vind, vond ik het toen hels. De drukte, het was me gewoon te veel. Ik voelde zo'n opluchting toen iedereen was vertrokken, toen ik alleen achterbleef in mijn huisje. Eindelijk rust...
Ik heb een weekend lang geslapen, geslapen, geslapen.
Op maandagmorgen toch aan de huishoudelijke klusjes begonnen, maar ik sleepte me voort. Op dinsdagmorgen werd ik wakker en mijn eerste gedachte was 'ik ben toe aan vakantie.. Vakantie? Je bent net terug van vakantie! Hoe ga je donderdag terug aan de slag gaan op je werk? Dat lukt me nooit! Ik moet naar de dokter, die schrijft me wel wat voor en dan zal het wel lukken.
De dokter gebeld, een orthomoluulaire artse in Kalmthout op aanraden van mijn zus, Ik mocht 's anderendaags komen....